melodyczna
Encyklopedia PWN
muzyka Murzynów, wykazująca znaczne zróżnicowanie regionalne, etniczne, funkcjonalne, zarówno na kontynencie afryk., który stanowi jej kolebkę, jak i na kontynentach obu Ameryk.
Palestrina Giovanni Pierluigi da, ur. między 3 II 1525 a 2 II 1526, Palestrina k. Rzymu lub Rzym, zm. 2 II 1594, Rzym,
kompozytor włoski, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli szkoły rzymskiej.
polifonia
muz. rodzaj faktury wynikający z występowania w utworze kilku niezależnych, lecz skoordynowanych ze sobą linii melodycznych, w przeciwieństwie do homofonii; także technika kompozytorska polegająca na prowadzeniu, zgodnie z regułami kontrapunktu, jednocześnie 2 lub więcej linii melodycznych.
[gr.],
muz. piszczałka melodyczna w dudach, z zakrywanymi otworami, w przeciwieństwie do tzw. bąka, piszczałki burdonowej.
przyjęty w muzyce indyjskiej model melodyczny, wyznaczający normy kompozytorskie (zasady improwizacji muz.);
recytatyw, wł. recitativo 
,
śpiew o charakterze deklamacyjnym, służący do prezentacji akcji scenicznej w operze;
,
