melodyczna
Encyklopedia PWN
temat
muz. cząstka utworu muz., prezentowana zwykle na początku kompozycji lub jej części, o wyrazistym rysunku melodycznym, stanowiąca często w dalszym toku utworu podstawę tzw. pracy tematycznej lub motywicznej (czyli przekształcania t., opracowywania go, uwypuklania jego charakterystycznych motywów itp.);
[gr.],
akcent
muz. wyróżnienie dźwięku lub współbrzmienia w przebiegu muz., gł. przez głośniejsze wykonanie (akcent dynamiczny, w notacji muz. zaznaczany np. sf, sfz, >), nadanie mu większej wartości rytmicznej, wydłużenie go (akcent rytmiczny) lub przez umieszczenie w wyższym rejestrze (akcent meliczny)
[łac. accentus ‘przyśpiew’],
akompaniament
tło muz. towarzyszące gł. partii melodycznej, wykonywanej zazwyczaj solo (przez jednego instrumentalistę lub śpiewaka), i stanowiące jej uzupełnienie harmoniczne, także rytmiczne i kolorystyczne;
[wł. accompagnamento ‘wtór’, ‘orszak’],
antykadencja
wzniesienie intonacyjne, kierunek rosnący linii melodycznej mowy, będący sygnałem niedokończenia i zapowiedzią dalszego ciągu zdania;
[gr. antí ‘przeciw’, ‘naprzeciw’, łac. cadentia ‘upadek’],
kompozytor.