mechaniczny
Encyklopedia PWN
inżynier, specjalista w dziedzinie mechaniki teoretycznej.
introligatorstwo
dział techniki poligraficznej zajmujący się procesami wykończeniowymi odbitek drukowych, mającymi na celu wytworzenie produktu w postaci książki, broszury, gazety i innych.
[łac.],
część maszyny elektrycznej osadzona na wale, która — w połączeniu ze szczotkami (umieszczonymi w tzw. szczotkotrzymaczu umocowanym do stojana) — zapewnia elektryczne połączenie między uzwojeniem wirującym twornika a nieruchomym obwodem zewnętrznym oraz pozwala na zmianę kierunku prądu w uzwojeniu twornika.
korozja
proces niszczenia (degradacji) materiałów w wyniku reakcji chemicznych lub elektrochemicznych przebiegających na granicy zetknięcia z otaczającym je środowiskiem.
[łac.],
francuski malarz i grafik.
mechanicyzm
stanowisko w filozofii i nauce, postulujące wyjaśnianie wszelkich (lub niektórych) zjawisk i procesów, niebędących ruchami mechanicznymi, za pomocą pojęć i praw mechaniki;
[gr. mēchanḗ ‘przyrząd’],
