majątkowe
Encyklopedia PWN
cenzus
prawo zespół warunków dopuszczających do korzystania z określonych praw polit. lub przywilejów (c. majątkowy, wykształcenia, wieku).
[łac. census ‘oszacowanie majątku’],
ekon. zbywalny papier wartościowy na okaziciela emitowany przez fundusze inwestycyjne zamknięte i mieszane;
pierwsza poetka francuska;
czynsz
prawo świadczenie majątkowe strony uprawnionej do korzystania z rzeczy lub praw należne z tytułu najmu lub dzierżawy, ustalone w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju (np. świadczenie usług, przeniesienie praw), niekiedy w naturze (np. w ziemiopłodach).
[niem. < łac.],
prawo umowa, w której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
ekon. miara produkcji wytworzonej w danym czasie za pomocą czynników produkcji należących do obywateli danego kraju (niezależnie od miejsca ich użycia), wyrażona w cenach tych czynników; inaczej — produkt narodowy netto (PNN) w cenach czynników produkcji.
