ląd

Encyklopedia PWN

ekoton
[gr.],
ekol. strefa przejścia lub napięcia między 2 różnymi ekosystemami;
techn. wszelkie substancje, zjawiska, procesy, obiekty lub urządzenia, które mogą być wykorzystane — bezpośrednio lub po zrealizowaniu odpowiednich przemian energetycznych — do zaspokajania potrzeb energetycznych człowieka.
Eolowie, Aíoloi,
w starożytności plemię gr., które pod koniec II tysiąclecia p.n.e. opuściło Beocję i Tesalię i skolonizowało wybrzeże Azji Mniejszej od Hellespontu po ujście rz. Hermos (ob. Gediz) i kilka sąsiednich wysp;
epejroforeza
[gr. ḗpeiros ‘ląd’, phoréō ‘unoszę’],
geol. → dryf kontynentów.
epejrogeneza
[gr.ḗpeiros ‘ląd’, génesis ‘pochodzenie’],
ruchy epejrogeniczne,
geol. długotrwałe i odwracalne pionowe ruchy litosfery (w tym i skorupy ziemskiej) obejmujące w obrębie kontynentów lub oceanów rozległe obszary, które nie ulegają znacznym deformacjom (poza wielkopromiennymi wypaczeniami);
epejrokratyczny okres, okres geokratyczny,
okres w historii Ziemi, który charakteryzowało duże rozprzestrzenienie lądów;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia