liniowe

Encyklopedia PWN

okręt liniowy, liniowiec,
okręt przeznaczony do walki w zespole podobnych okrętów, ustawionych w szyku liniowym, tzn. płynących jeden za drugim w niewielkich odstępach;
dział algebry poświęcony badaniu przestrzeni liniowych, przekształceń liniowych, form: liniowych, dwuliniowych, wieloliniowych, kwadratowych, określonych na przestrzeniach liniowych, a w szczególności — badaniu macierzy, wyznaczników i równań liniowych;
mat. dla przekształcenia liniowego f: VV przestrzeni liniowej V nad ciałem K wektorem własnym przekształcenia liniowego jest każdy wektor vV, dla którego f(v) = λv (wektor własny przekształcenia liniowego odpowiadający wartości własnej λ).
mat. funkcja n zmiennych postaci y = a1x1 + a2x2 +... + anxn (bez wyrazu wolnego), gdzie współczynniki a1,... , an nie zależą od x1,... , xn
mat. funkcja postaci y = ax + b, której wykresem jest linia prosta, nachylona do osi OX pod kątem α, takim że tg α = a (a nazywa się współczynnikiem kierunkowym prostej lub niekiedy jej spadkiem);
układ, w którym zachodzące procesy opisują równania liniowe, tzn. taki, którego parametry nie zmieniają się podczas zmiany stanu układu;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia