kręgowców
Encyklopedia PWN
zool. dwuwarstwowy twór powstający w czasie rozwoju owodniowców z węzła zarodkowego;
anat. struktury występujące w sercu kręgowców jako wytwory wsierdzia oraz w naczyniach krwionośnych i chłonnych jako fałdy błony wewn.;
zębina, dentyna,
odmiana tkanki łącznej oporowej kręgowców podobna do tkanki kostnej, budująca wewn. strukturę zęba;
kość powstająca na chrzęstnym podłożu łuku żuchwowego;
anat. zwykle drobne, twarde twory osadzone (z reguły) w jamie gębowej większości kręgowców (u człowieka jamie ustnej), głównie na szczękach tego pierwszego odcinka układu pokarmowego, służące do przytrzymywania, odcinania i rozdrabniania pokarmu;
biol. zdolność oceny położenia ciała na podstawie informacji z receptorów wrażliwych na siły przyspieszenia, niezbędna do ustawienia środka ciężkości ciała względem kierunku działania siły ciężkości;
