kryształ
Encyklopedia PWN
kryształy T, ang. twin crystals,
zawarte w emulsji fot. kryształki bromku srebra o zmodyfikowanej postaci krystalograf. (płaskie płytki), umożliwiającej zwiększenie światłoczułości emulsji bez wzrostu ziarnistości obrazu.
prawidłowe powtarzanie się w przestrzeni jednakowych pod względem fiz. i geom. części kryształu (ścian, krawędzi, płaszczyzn sieciowych, atomów, cząsteczek, komórek elementarnych itp.).
krystal. określanie opt. właściwości kryształów na podstawie badania zjawisk interferencyjnych zachodzących w kryształach podczas przechodzenia przez nie zbieżnej wiązki światła spolaryzowanego liniowo.
struktura kryształu, struktura krystaliczna,
rozmieszczenie atomów, jonów lub cząsteczek w komórce elementarnej kryształu (sieć przestrzenna);
inżynieria kryształów, inżynieria ciała stałego,
dział chemii supramolekularnej zajmujący się projektowaniem struktury org. ciał stałych;
