konstrukcyjne
Encyklopedia PWN
wolfram, W, wolframium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 74;
techn. wygięcie pręta związane z przejściem elementu konstrukcyjnego ze stanu równowagi statecznej w stan niestateczny.
arch. łuk podsklepienny z ciosów kamiennych lub profilowanej cegły, wzmacniający sklepienie i akcentujący dekoracyjne linie przenikania się pól sklepiennych;
utwardzalne żywice syntetyczne o cząsteczkach zawierających 2 lub więcej grup epoksydowych (oksiranowych, oksacyklopropanowych);
żywice poliestrowe, poliestry nienasycone,
polimery o budowie [–R–C(O)O–R′–]n, gdzie R i R′ — alkil lub aryl, zawierające ugrupowania 
w łańcuchu głównym;
adaptacjonizm
kierunek ewolucjonizmu uznający wszystkie cechy każdego organizmu za przystosowania (adaptacja) powstałe na drodze doboru naturalnego, historycznie był to kierunek ewolucjonizmu, teoria, wg której dobór naturalny jest jedyną siłą ewolucyjną,
[łac.],
