koniunkcja

Encyklopedia PWN

[łac.],

w astrologii odległość kątowa między punktami przedstawiającymi planety, Słońce, Księżyc lub innymi punktami horoskopu;

[łac. determinatio ‘wyznaczenie granic’, ‘określenie’],

log. uszczegółowienie, zawężenie zakresu nazwy ogólnej (np. trójkąt) przez dołączenie (koniunkcję) innej nazwy ogólnej (np. równoboczny).

[gr. logikós ‘zgodny z rozumowaniem’],

teoria czynności poznawczych, przede wszystkim naukotwórczych,

logika rozmyta, ang. fuzzy logic,

mat. pojęcie stanowiące pewne uogólnienie pojęcia logiki klas. i wprowadzonej 1920 przez Jana Łukasiewicza logiki wielowartościowej (logika).

astr. faza Księżyca, w której jest on w koniunkcji ze Słońcem;

Tabele, zestawienia