kierunek przewodzenia
Encyklopedia PWN
wiązki przewodzące, wiązki waskularne,
bot. pasma łyka i drewna (tkanek przewodzących) w łodygach, korzeniach (w budowie pierwotnej rośliny) i liściach (ponadto częsta także miazga łykodrzewna);
dioda
przyrząd elektronowy o 2 elektrodach (anoda i katoda) odznaczający się nieliniową i niesymetryczną charakterystyką prądowo-napięciową;
[gr.],
złącze prostujące, kontakt prostujący,
układ 2 stykających się ze sobą materiałów o różnym charakterze przewodnictwa elektr. (półprzewodniki, metale), mający nieliniową, asymetryczną charakterystykę prądowo-napięciową i związaną z tym zdolność prostowania prądu elektrycznego.
dioda elektroluminescencyjna, ang. Light Emitting Diode (LED, DEL), dioda świecąca,
dioda półprzewodnikowa złączowa (ze złączem p–n), emitująca promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie opt. (widzialnym lub bliskiej podczerwieni) w wyniku zamiany energii nośników prądu (elektronów, dziur) na energię promieniowania (fotonów) w procesie rekombinacji promienistej.
przyrząd półprzewodnikowy o strukturze czterowarstwowej p-n-p-n, mający 2 końcówki (elektrody): anodę (A) i katodę (K);
narząd mięśniowy, którego skurcze wywołują krążenie krwi;
