kationem
Encyklopedia PWN
nitroniowy jon, kation nitroilu,
kation nieorg. o wzorze NO
, w roztworach wodnych występuje w postaci uwodnionej H2NO
;
kationity z grupy zeolitów syntet.;
biol. napięcia elektr. (różnice potencjałów) występujące w narządach organizmu między środowiskami przedzielonymi błoną półprzepuszczalną, nazywane potencjałami błonowymi, albo rozprzestrzeniające się w polu elektr. otaczającym grupy pobudzonych komórek, zw. potencjałami polowymi.
powierzchniowo czynne substancje, surfaktanty,
grupa związków chemicznych, których cząsteczki są zbudowane z 2 elementów o przeciwnym powinowactwie do wody — z części hydrofobowej (o małym powinowactwie do wody) oraz części hydrofilowej (o dużym powinowactwie do wody);
zespół gleb, w których pod wpływem warunków klimatycznych, przesiąkania wód z mórz i oceanów lub działalności człowieka nastąpiło wzbogacenie w sole łatwo rozpuszczalne w wodzie, powyżej określonych, granicznych zawartości;
