kryptandy

kryptandy,

związki org., zwykle polimakrocykliczne, o właściwościach kompleksotwórczych;

ich cząsteczki wskutek specyficznej budowy przestrzennej (pierścienie zawierające odpowiednio rozmieszczone heteroatomy) mają w swym wnętrzu lukę, która może uwięzić atom, jon lub cząsteczkę, tworząc kryptaty; wielkość luki i jej charakter chem. przesądzają o rodzaju i wielkości atomu, cząsteczki lub jonu, które mogą być w tej luce zamknięte; w cząsteczkach k. najczęściej występują łańcuchy zbud. z fragmentów eterowych (–CH₂–O–CH₂–), a elementami łączącymi pojedyncze łańcuchy w trójwymiarową strukturę są atomy azotu.