kationem
Encyklopedia PWN
jon obojnaczy, jon dwubiegunowy, amfijon,
jon obdarzony zarówno ładunkiem ujemnym, jak i dodatnim;
jonizacja
odrywanie elektronu lub elektronów od elektrycznie obojętnych atomów lub cząsteczek, prowadzące do powstania dodatnio naładowanych jonów (kationów) i swobodnych elektronów;
[gr.],
kataforeza
chem. ruch kationów lub dodatnio naładowanych cząstek fazy rozproszonej (cząstek koloidalnych) w kierunku katody (elektroforeza).
[gr.],
utworzona przez najdrobniejsze cząstki gleby (średnica 0,5–0,001µm) część fazy stałej gleby, zawarta we frakcji koloidalnej (granulometryczny skład gleby).
związki chemiczne odznaczające się charakterystycznymi właściwościami, m.in. kwaśnym smakiem, zdolnością wywoływania reakcji barwnych ze wskaźnikami (np. barwią lakmus na czerwono), roztwarzaniem wielu substancji;
łyszczyki, miki,
grupa minerałów skałotwórczych, krzemiany i glinokrzemiany o wzorze XY2−3[(OH,F)2|Z4O10, gdzie X = K, Na, Ca (niekiedy też Rb, Cs lub Ba), Y = Al, Mg, Fe2+, Fe3+, Mn, czasami także Li, V lub Ti, Cr, Zn, natomiast Z — krzem (Si), który może być częściowo zastąpiony przez glin (Al) lub żelazo: Fe3+, Fe2+ i in.;
