karna
Encyklopedia PWN
wyższa konieczność, stan wyższej konieczności,
prawo sytuacja, w której sprawca popełnia czyn zabroniony, ale czyn ten nie ma cechy bezprawności, gdyż sprawca działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego dobru (społ. lub jednostki), jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone nie przedstawia wartości większej niż dobro ratowane.
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie (WSPol.),
uczelnia zawodowa, z siedzibą w Szczytnie;
prawo powtórne podjęcie prawomocnie zakończonego postępowania wskutek ujawnienia okoliczności poprzednio nie znanych lub ujawnienia ważnych uchybień w toku postępowania;
w prawie polskim przestępstwo polegające na przysporzeniu sobie lub komu innemu korzyści majątkowej przez kradzież, przywłaszczenie, oszustwo lub inne wyłudzenie;
nazwa nadawana niektórym przestępstwom politycznym, jak zamach na niepodległość państwa, sprzeczna z prawem akcja mająca na celu obalenie przemocą legalnych organów władzy i przejęcie władzy w państwie;
państwo w południowej Afryce, bez dostępu do morza
