kanalizacyjny
Encyklopedia PWN
Skara Brae
stanowisko archeol. w Wielkiej Brytanii, na zachodnim wybrzeżu wyspy Mainland (Orkady);
[skạ̈rə breı],
studzienka, wpust,
bud. właz kanalizacyjny umożliwiający dostęp do kanału ściekowego w celu jego kontroli, konserwacji lub remontu, także szybik uliczny ze szczelnym dnem i metal. kratą wbud. w nawierzchnię (odprowadza wody opadów atmosferycznych do kanału).
bud. rura wygięta w kolano, wypełniona stale wodą, zapobiegająca wydostawaniu się wyziewów kanałowych z urządzeń kanalizacyjnych.
zbiornik (zwykle betonowy) w ziemi, do którego odprowadza się ścieki z domowych urządzeń kanalizacyjnych;
nazwa zbiorowa ok. 65 gat. ssaków z rzędu gryzoni, z rodziny myszowatych;