kanalizacyjny

Encyklopedia PWN

układ kanałów i przewodów kanalizacyjnych służących, wraz z wyposażeniem techn., do zbierania i odprowadzania ścieków w sposób ciągły z wewn. instalacji kanalizacyjnych i in. miejsc ich powstawania (np. ulic) do oczyszczalni ścieków lub odbiornika.
element sieci kanalizacyjnej, którego podstawowe elementy (w przypadku tradycyjnej s.k.) to: część robocza, szyb złazowy i właz z pokrywą;
kanalizacja
[łac. canalis ‘rura’, ‘kanał’],
system kanalizacyjny,
zespół urządzeń i obiektów inżynierskich współpracujących ze sobą w celu odprowadzania wód zużytych (ścieków) z miejsc ich powstawania do urządzeń oczyszczających, oczyszczenia ich i odprowadzenia wód oczyszczonych do odbiornika (rzeka, jezioro, morze, sztuczny zbiornik wodny, grunt);
burzowiec, kanał burzowy,
kanał w sieci kanalizacyjnej ogólnospławnej (kanalizacyjna sieć) odprowadzający do odbiornika (rzeki, jeziora) nadmiar mieszaniny wód deszczowych i ścieków przelewający się przez przelew burzowy;
kolektor
[łac. collector ‘zbierający’],
przewód lub kanał zbiorczy służący do przepływu cieczy (np. ścieków) lub gazów (np. spalin płynących od silnika do rury wydechowej);
Lindley
[lı̣ndli]
William, ur. 7 IX 1808, Londyn, zm. 22 V 1900, Blackheath (obecnie dzielnica Londynu),
inżynier brytyjski;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia