kadłub
Encyklopedia PWN
polski wynalazca, pionier żeglugi podwodnej i lotnictwa.
Great Britain
bryt. statek pasażerski;
[greıt brı̣tən],
jacht
jednostka pływająca (statek wodny) służąca (bez względu na wielkość) niezarobkowej działalności sportowej, turystycznej i rekreacyjnej lub celom reprezentacyjnym;
[ang. < hol.],
kliper
[ang.]:
techn. zespół konstrukcji (głównie części maszyny) służący do podtrzymywania (łożyskowania) innej części konstrukcji, najczęściej osi lub wału, w sposób umożliwiający względny ruch obrotowy (rzadziej postępowy lub złożony) z możliwie małymi oporami ruchu;
miecz, płetwa mieczowa,
żegl. ruchomy element (z reguły wzdłużny do osi kadłuba) służący do regulowania powierzchni oporu bocznego statku żaglowego, gł. w celu przeciwdziałania dryfowi;
