Great Britain
bryt. statek pasażerski;
[greıt brı̣tən],
Great Britain
Encyklopedia PWN
pierwszy duży parowiec o kadłubie metal. i napędzie śrubowym; zbud.1839–45 w Bristolu, wg projektu I.K. Brunela, największy wówczas statek świata; wyporność 3270 t, dł. 98,2 m, szer. 15,4 m, zanurzenie 5,5 m; maszyna parowa o mocy 1500 KM napędzała jedną śrubę; prędkość 12 węzłów (ok. 22 km/h); statek był także wyposażony w 6 masztów z żaglami o pow. 1420 m2; załoga 130 osób, 360 miejsc pasażerskich. Great Britain miał wiele rozwiązań konstrukcyjnych stosowanych do dziś (metal. kadłub, śrubę napędową, grodzie wodoszczelne, podwójne dno, stępki przechyłowe); pływał do Nowego Jorku i Australii; następnie 51 lat służył jako magazyn na Falklandach; od 1970 — po restauracji — eksponowany w suchym doku w Bristolu.
