jednostajnie
Encyklopedia PWN
fiz. zmiana w czasie położenia ciała materialnego względem wyróżnionego układu odniesienia, zmiana wzajemnego położenia elementów ciała, a także rozchodzenie się zaburzeń pól fizycznych.
Stone’a–Weierstrassa twierdzenie
mat. twierdzenie analizy mat. orzekające, że jeśli podalgebra &Akal.x; algebry C(K; ℝ) wszystkich funkcji ciągłych rzeczywistych na przestrzeni topologicznej zwartej Hausdorffa K ma 2 następujące własności: 1) funkcja stała f(x) ≡ 1 należy do &Akal.x;; 2) &Akal.x; rozdziela punkty, tzn. dla dowolnych x, y ∈ K, x ≠ y, istnieje funkcja f ∈ &Akal.x;, taka że f(x) ≠ f(y), to wówczas &Akal.x; jest podzbiorem gęstym C(K; ℝ) (w topologii zbieżności jednostajnej); w przypadku zespolonym, gdy &Akal.x; ⊂ C(K; [t. stouna waiersztrasa],
), trzeba jeszcze dodać założenie 3) dla każdej g ∈ &Akal.x; funkcja ḡ ∈ &Akal.x;.
najbardziej zewnętrzna, gazowa część naszej planety;
chronograf
przyrząd do wyznaczania czasu (lub przedziału czasu) rejestrujący wyniki pomiarów.
[gr. chrónos ‘czas’, gráphō ‘piszę’],
matematyk francuski;
dystrybuanta empiryczna, dystrybuanta próbkowa,
statyst. oszacowanie dystrybuanty zmiennej losowej na podstawie danej próbki losowej (próba); wartość d.e. w punkcie x jest równa częstości zdarzenia, polegającego na tym, że obserwacje w próbce są mniejsze od wartości x;
