impedancja
Encyklopedia PWN
układ elektr. (prostownikowy) wytwarzający napięcie wyjściowe (prądu stałego) o wartości będącej wielokrotnością wartości szczytowej (amplitudy) napięcia wejściowego (prądu przemiennego);
Q-metr, miernik dobroci,
metrol. przyrząd elektroniczny do pomiaru dobroci układu cewek indukcyjnych, tj. stosunku reaktancji indukcyjnej cewki ωL do tzw. szeregowej rezystancji strat cewki Rs (dobroć Q = ωL/Rs);
rozpraszanie dźwięku, rozpraszanie fali sprężystej,
fiz. zjawisko powstawania akustycznych fal wtórnych w wyniku oddziaływania fali pierwotnej z lokalnymi przeszkodami lub niejednorodnościami ośrodka, czyli obszarami o zmienionej impedancji akustycznej (opór akustyczny);
przetwornik elektroakustyczny przetwarzający sygnały elektr. na sygnały akustyczne przekazywane bezpośrednio do ucha słuchającego;
tomografia, w której do uzyskania obrazu wykorzystuje się bierne właściwości elektr. ciała, a wielkością mierzoną i różnicującą poszczególne tkanki jest impedancja elektryczna.
elektron. wzmacniacz tranzystorowy, w którym kolektor tranzystora bipolarnego stanowi wspólny punkt obwodów wejściowego i wyjściowego wzmacniacza;
