homologiczny
Encyklopedia PWN
alkeny, olefiny,
związki organiczne, alifatyczne węglowodory nienasycone o wzorze ogólnym CnH2n, których cząsteczki zawierają jedno wiązanie podwójne między atomami węgla (w dowolnym miejscu łańcucha).
związki organiczne, alifatyczne węglowodory nienasycone o wzorze ogólnym CnH2n–2, których cząsteczki zawierają jedno wiązanie potrójne między atomami węgla;
aneuploidy
genet. organizmy zawierające w jądrach komórek somatycznych różną od 2 normalnych genomów liczbę chromosomów (obciążone jedną z aberracji chromosomów, polegającą na nieprawidłowej liczbie chromosomów homologicznych);
[gr.],
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
genet. para koniugujących chromosomów homologicznych w metafazie pierwszego podziału mejotycznego,
zool. zespoły ruchów i zachowań towarzyszące zwykle jakiemuś zdarzeniu społ. i przebiegające wg niezmiennego planu, wykonywane z utrzymaniem i zaakcentowaniem pewnych form, co nadaje działaniom znamię ostentacji, a często też namaszczenia i powagi.
