hemolityczne
Encyklopedia PWN
choroba wywołana niezgodnością antygenową grup krwi pomiędzy matką i płodem.
jeden z objawów hemolitycznej choroby noworodków powstający w wyniku nadmiernego rozpadu krwinek czerwonych;
dwuchwytnik, amboceptor,
przeciwciała o 2 grupach chwytnych wiążących antygen i dopełniacz, np. przeciwciała uczulające krwinki na hemolityczne działanie dopełniacza.
hemoglobinuria
choroba charakteryzująca się występowaniem hemoglobiny w moczu, w wyniku hemolizy krwinek czerwonych i wzrostu poziomu wolnej hemoglobiny w osoczu;
[gr.],
med. niezgodność antygenowa między dawcą i biorcą krwi lub między kobietą ciężarną i płodem, prowadząca do alloimmunizacji (tj. wytworzenia stanu odporności na obcy antygen) i związanych z tym powikłań.
niedokrwistość, anemia,
med. zmniejszenie we krwi obwodowej stężenia hemoglobiny poniżej wartości prawidłowych (poniżej 140 g/l u mężczyzn i poniżej 120 g/l u kobiet), liczby krwinek czerwonych (poniżej 4,5 · 1012/l u mężczyzn i 4,0 · 1012/l u kobiet) oraz wskaźnika hematokrytowego (poniżej 0,40 l/l u mężczyzn i 0,36 l/l u kobiet), także zmniejszenie całkowitej masy krwinek czerwonych, a niekiedy i całkowitej objętości krwi krążącej;
