hemoglobinuria

hemoglobinuria

[gr.],

choroba charakteryzująca się występowaniem hemoglobiny w moczu, w wyniku hemolizy krwinek czerwonych i wzrostu poziomu wolnej hemoglobiny w osoczu;

ze względu na przyczyny wyróżnia się: hemoglobinurię toksyczną — w zatruciu benzenem, ołowiem, aniliną, fosforem, sulfonamidami, jadami wężów i in.; hemoglobinurię marszową — występującą po ok. 3 godzinach od odbycia długiego biegu, marszu lub ciężkich ćwiczeniach fiz. (mija po 12 godz); hemoglobinurię nocną napadową, która powstaje nagle w czasie snu, gdy pH osocza obniża się i dochodzi do hemolizy wewnątrznaczyniowej (związanej z wadą błony krwinek czerwonych, szczególnie wrażliwej na hemolityczne działanie komplementu w surowicy w środowisku kwaśnym); hemoglobinuria nocna napadowa objawia się: niedokrwistością, bólami brzucha, ciemnym zabarwieniem nocnego moczu oraz skłonnością do zakrzepów; przebiega przewlekle w ciągu wielu lat, przeważnie jednak kończy się po 6–7 latach niepomyślnie.