harmoniczna
Encyklopedia PWN
cezura
muz. miejsce wyróżnione w utworze muz., stanowiące podstawę podziału formy na motywy, frazy, zdania, okresy;
[łac. caesura ‘(roz)cięcie’],
Chopin 
, Szopen, Fryderyk (Franciszek), ur. 1 III (22 II?) 1810, Żelazowa Wola, zm. 17 X 1849, Paryż,
najwybitniejszy kompozytor polski, słynny pianista, współtwórca europejskiego romantyzmu.
, Szopen, Fryderyk (Franciszek), ur. 1 III (22 II?) 1810, Żelazowa Wola, zm. 17 X 1849, Paryż,
częstość kątowa, częstość kołowa, pulsacja skalarna,
wielkość fiz. (oznaczana symbolem ω) charakteryzująca drgania harmoniczne i określająca szybkość zmian fazy drgania (drgania, fale);
syn Charlesa Roberta, bryt. matematyk i astronom;
cewka elektr., której reaktancja indukcyjna (bierny indukcyjny opór elektr.) w zakresie stosowanych częst. znacznie przewyższa jej rezystancję (opór elektr. czynny);
dominanta
muz.:
[łac.],
