harmoniczna
Encyklopedia PWN
muz. współbrzmienie akordów należących do dwóch różnych funkcji harmonicznych, np. toniki i dominanty.
blues
negro-amerykański gatunek pieśni osobistej (solowej) o strukturze responsorialnej call and response [‘zawołanie i odpowiedź’].
[blu:z; ang., ‘troski’, ‘rozterki’] 
,
,
matematyk belgijski;
muz. 1/6 część oktawy, powstała przez złożenie dwu półtonów temperowanych i wyrażająca się stosunkiem drgań 6/2;
Cauchy’ego–Riemanna wzory
mat. układ równań różniczkowych cząstkowych pierwszego rzędu: ux = vy, uy = −vx, który stanowi warunek konieczny i dostateczny, by różniczkowalna w sposób ciągły funkcja zespolona f = u + iv zmiennej zespolonej z = x + iy ∈ U, gdzie U jest otwartym podzbiorem płaszczyzny zespolonej, była różniczkowalna także w sensie zespolonym (funkcje analityczne).
[w. kosziego rimanna],
