harmoniczna
Encyklopedia PWN
rodzaj scenicznego dzieła muzycznego, w którym muzyka jest podporządkowana akcji dramatycznej, a nie odwrotnie, jak w tradycyjnej operze;
okresowe zwiększanie się i zmniejszanie amplitudy drgania wypadkowego, zachodzące przy interferencji dwóch drgań harmonicznych, których częst. różnią się nieznacznie,
dwustosunek, stosunek podwójnego podziału, stosunek anharmoniczny,
mat. pojęcie z zakresu geometrii rzutowej, będące rzutowym odpowiednikiem środka odcinka;
dysonans
muz. niezgodne współbrzmienie (dysonans harmoniczny) lub następstwo (dysonans melodyczny) co najmniej 2 dźwięków, przeciwieństwo konsonansu
[łac.],
niem. teoretyk muzyki;
faktura
muz. uwzględnione w utworze swoiste właściwości techn. i brzmieniowe danego instrumentu lub zespołu wykonawczego, np. f. fortepianowa, orkiestrowa, chóralna;
[łac. factura ‘działanie’, ‘wykonanie’, ‘kształt’],
