grunta
Encyklopedia PWN
okręg sadowniczy w USA (stan Waszyngton), w dolinie rz. Yakima (prawy dopływ Kolumbii);
woj. (od 1999) w północno-zachodniej Polsce, nad Morzem Bałtyckim (dł. granicy mor. 184,9 km), na zachodzie graniczy z Niemcami (186,6 km), na wschodzie z woj. pomor., na południowym wschodzie z wielkopol., na południu z lubuskim; utworzone z woj. szczecińskiego, koszalińskiego oraz części słupskiego, pilskiego i gorzowskiego;
zakładanie młodego lasu na terenach dotychczas nie zalesionych (w odróżnieniu od odnowienia lasu), zwykle w celu prowadzenia na nich produkcji leśnej i zwiększenia lesistości kraju;
zjawisko polegające na unoszeniu z powierzchni gruntu przez silny, porywisty wiatr śniegu (zamieć śniegowa), piasku (zamieć piaskowa), pyłu (zamieć pyłowa).
zaprawa, grunt,
szt. plast.
zatrwian, limonium, Limonium,
rodzaj z rodziny ołownicowatych (zawciągowatych), obejmujący ok. 200 gat. roślin rocznych lub bylin rosnących dziko na wybrzeżach M. Śródziemnego lub na stepach Azji i północnej Afryki;
