gnić

Encyklopedia PWN

biochem. proces rozkładu złożonych związków organicznych, zachodzący w warunkach beztlenowych, pod wpływem enzymów proteolitycznych wydzielanych przez pewne drobnoustroje, głównnie bakterie gnilne;

zaraza ziemniaka,

jedna z najgroźniejszych chorób ziemniaka i pomidora powodowana przez patogen Phytophthora infestans, zaliczany obecnie do Chromista;

sapro-

[gr. saprós ‘zgniły’],

pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z gniciem, rozkładaniem się oraz występowaniem w środowisku gnijących szczątków roślinnych i zwierzęcych;

aminy,

związki organiczne, pochodne amoniaku, w którego cząsteczce 1, 2 lub 3 atomy wodoru są zastąpione grupami alifatycznymi — aminy alifatyczne, lub aromatycznymi — aminy aromatyczne;

amoniak

[łac. < gr.],

azan, NH₃,

związek nieorganiczny, bezbarwny gaz o charakterystycznym zapachu;

aseptyka

[gr. a- ‘nie’, sēptikós ‘wywołujący gnicie’],

stan, w którym pomieszczenia, materiały opatrunkowe, narzędzia, leki itp. są wolne od żywych drobnoustrojów chorobotwórczych i ich form przetrwalnikowych;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>