gmin
Encyklopedia PWN
rodzaj samorządu obejmującego wszystkie osoby (obywateli), które mieszkają na terenie określonej jednostki podstawowego podziału terytorialnego;
najwyższy organ kontroli finansowej, ukształtowany w XIX w. w niektórych państwach zachodniej Europy jako organ niezależny od rządu i z reguły podporządkowany parlamentowi, powołany głównie do kontroli wykonania budżetu;
największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.
woj. w północno-wschodniej Polsce;
terenowe organy władzy państw. i podstawowe organy samorządu społ. w Polsce 1944–90;
woj. (od 1999) w północno-zachodniej Polsce, nad Morzem Bałtyckim (dł. granicy mor. 184,9 km), na zachodzie graniczy z Niemcami (186,6 km), na wschodzie z woj. pomor., na południowym wschodzie z wielkopol., na południu z lubuskim; utworzone z woj. szczecińskiego, koszalińskiego oraz części słupskiego, pilskiego i gorzowskiego;
