geometrycznej

Encyklopedia PWN

ornament
[łac. ornamentum ‘ozdoba’],
szt. plast. motyw zdobniczy, pojedynczy lub powtarzający się w określonym rytmie, występujący we wszystkich rodzajach twórczości artystystycznej, od początku jej istnienia;
Descartes
[dekạrt]
René Wymowa, forma zlatynizowana Renatus Cartesius, Kartezjusz, ur. 31 III 1596, La Haye (ob. La Haye-Descartes, Turenia), zm. 11 II 1650, Sztokholm,
francuski filozof, fizyk i matematyk; jeden z najbardziej rewolucyjnych umysłów XVII w., zwany ojcem filozofii nowożytnej.
Euklides, Eukleídēs, żył na przeł. IV i III w. p.n.e.,
grecki matematyk.
topologia
[gr. tópos ‘miejsce’, ‘okolica’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
mat.:
greckie naczynia ceramiczne o dekoracji geometrycznej, produkowane w Attyce w VIII w. p.n.e., odkryte na cmentarzysku położonym za bramą Dipylon w Atenach (stąd nazwa);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia