geometrycznej
Encyklopedia PWN
ornament
szt. plast. motyw zdobniczy, pojedynczy lub powtarzający się w określonym rytmie, występujący we wszystkich rodzajach twórczości artystystycznej, od początku jej istnienia;
[łac. ornamentum ‘ozdoba’],
Descartes
francuski filozof, fizyk i matematyk; jeden z najbardziej rewolucyjnych umysłów XVII w., zwany ojcem filozofii nowożytnej.
[dekạrt]
René , forma zlatynizowana Renatus Cartesius, Kartezjusz, ur. 31 III 1596, La Haye (ob. La Haye-Descartes, Turenia), zm. 11 II 1650, Sztokholm,
grecki matematyk.
topologia
mat.:
[gr. tópos ‘miejsce’, ‘okolica’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
greckie naczynia ceramiczne o dekoracji geometrycznej, produkowane w Attyce w VIII w. p.n.e., odkryte na cmentarzysku położonym za bramą Dipylon w Atenach (stąd nazwa);