genetyczny
Encyklopedia PWN
procesy regulacyjne warunkujące powstanie osobników o różnej płci, a przede wszystkim determinujące charakter formowanych narządów rozrodczych;
dziedziczenie pozachromosomowe, dziedziczenie cytoplazmatyczne, dziedziczenie pozajądrowe, dziedziczenie matczyne,
dziedziczenie informacji genetycznej znajdującej się poza chromosomami;
biol. wynik dryfu genetycznego, pojawiający się, gdy populacja powstaje z niewielu osobników założycieli (np. kolonizujących nowe, niezasiedlone, a izolowane od innych populacji obszary), których zmienność genetyczna jest jedynie fragmentem zmienności gatunkowej, co powoduje utratę zmienności genetycznej w porównaniu z populacją macierzystą.
biol. koncepcja ewolucji świata ożywionego (termin „ewolucjonizm syntetyczny” jest często zastępowany terminem „neodarwinizm”), ewolucjonizm.
dział genetyki zajmujący się rozpoznawaniem, prognozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób genetycznych;
w szerszym, historycznym znaczeniu sfera działalności człowieka związana z utrzymaniem, reprodukcją i przekształcaniem populacji zwierząt, od ich udomowienia do stałego zwiększania ich użytkowości, oraz ich wykorzystaniem do zaspokojenia różnorakich potrzeb człowieka; w węższym, współczesnym znaczeniu — sterowanie genetycznymi zmianami populacji zwierzęcych, spełniającymi założony cel hodowlany.
