genetyczny
Encyklopedia PWN
bakterie
organizmy jednokomórkowe o prostej budowie, wielkości od 0,2 do kilkudziesięciu µm;
[gr. baktḗrion ‘laseczka’],
genetyka
nauka zajmująca się badaniem dziedziczności i zmienności organizmów;
[gr. genétēs < génesis ‘narodzenie’, ‘pochodzenie’],
różnorodność biologiczna, bioróżnorodność,
zróżnicowanie żywej przyrody na wszystkich poziomach jej organizacji (materiału genetycznego, populacji i gatunków, oraz ekosystemów);
interdyscyplinarna dziedzina nauki zajmująca się wyjaśnianiem zjawisk biologicznych poprzez ustalanie budowy i funkcji cząsteczek biorących udział w procesach życiowych: głównie DNA, RNA i białek.
nauka o ulepszaniu dziedzicznych cech roślin uprawnych (zwana też genetyką stosowaną) oraz działalność praktyczna zmierzająca do wytworzenia plenniejszych i lepszych jakościowo odmian;
biol. najmniejsza występująca w przyrodzie, zdolna do życia, samoodtwarzająca się struktura o złożonej organizacji.
