funkcja falowa
Encyklopedia PWN
fundamentalna teoria fizyczna opisująca oddziaływanie mikroobiektów materii między sobą oraz z zewnętrznymi polami, głównie z polem elektromagnetycznym.
w mechanice kwantowej przybliżona metoda opisu stanu układu wielu jednakowych cząstek o spinie połówkowym, np. elektronów w cząsteczce czy atomie lub nukleonów w jądrze.
brytyjski fizyk, fizjolog, lekarz, kulturoznawca, egiptolog.
teoria opisująca ciągłe (II rodzaju) przejścia fazowe (przemiana fazowa);
orbitali molekularnych metoda, metoda MO,
w mechanice kwantowej metoda, oprac. przez R.S. Mullikena, przybliżonego rozwiązywania równania Schrödingera dla elektronów w cząsteczkach, polegająca na przypisaniu każdemu elektronowi osobnej funkcji falowej zależnej od współrzędnych tego elektronu.
parzystość, P,
fiz. wielkość charakteryzująca stany układów kwantowych (cząsteczek, atomów, jąder atomowych, cząstek elementarnych) ze względu na ich zachowanie przy odbiciu przestrzennym (inwersji przestrzennej), czyli przy zmianie zwrotu wszystkich 3 osi układu odniesienia — układ lewoskrętny zmienia się przy tym na układ prawoskrętny i odwrotnie;
Materiały dodatkowe
Tabele, zestawienia
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
