fizjologiczna
Encyklopedia PWN
biologiczne jednostki, jednostki aktywności biologicznej,
umowne jednostki pozwalające określić aktywność substancji czynnej (np.: enzymu, hormonu, witaminy, antybiotyku) w układzie biologicznym, na podstawie skutku jej działania in vivo lub in vitro;
biomagnetyzm
zjawisko polegające na wytwarzaniu pola magnetycznego przez organizmy żywe;
[gr. bíos ‘życie’, magnḗtēs ‘magnetyczny’],
przykre doznanie czuciowe i emocjonalne związane z rzeczywistym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek lub opisywane w kategoriach takiego uszkodzenia;
brytyjski myśliciel i polityk.
lekarz, przyrodnik, jeden z prekursorów taternictwa.
każde dłużej trwające naruszenie równowagi fizjol. rośliny przez czynnik chorobotwórczy (infekcyjny lub nieinfekcyjny), przejawiające się zmianami morfologicznymi, anatomicznymi i fizjologicznymi;
