filozoficznej

Encyklopedia PWN

[gr. synkrētismós ‘połączenie’],

łączenie w jedną, zwykle niespójną całość różnych, niekiedy nawet wzajemnie sprzecznych poglądów religijnych, filozoficznych, społecznych;

Szaniawski Jerzy, ur. 10 II 1886, Zegrzynek k. Pułtuska, zm. 16 III 1970, Warszawa,

dramatopisarz, prozaik.

szczęście,

filoz., psychol. pojęcie niejednolicie definiowane, używane w znaczeniu: zdobycia najwyżej cenionych społecznie dóbr i przymiotów, trwałego zadowolenia z życia połączonego z pogodą ducha i optymizmem, poznawczej oceny własnego życia jako udanego, wartościowego i sensownego, pomyślnego bilansu doświadczeń życiowych.

szkoła badeńska, zw. też szkołą heidelberską lub szkołą fryburską,

jedna z głównych szkół filozoficznych neokantyzmu;

szkoła marburska,

jedna z głównych szkół filozoficznych neokantyzmu, założytnego 1870 przez H. Cohena (który w latach 70. XIX w. napisał obszerne komentarze do 3 krytyk I. Kanta); reprezentowana również zwłaszcza przez P. Natorpa i E. Cassirera.

śmierć,

filoz., religiozn.:

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>