elektryczny
Encyklopedia PWN
przenikalność elektryczna, przenikalność dielektryczna, ε,
fiz. wielkość charakteryzująca właściwości elektr. ośrodka;
urządzenie wytwarzające drgania elektr. (zmienne przebiegi elektr.; przebieg wielkości fizycznej) w wyniku przetwarzania energii elektr. dostarczanej ze źródła zasilania prądu stałego.
natężenie prądu elektrycznego, prąd elektryczny, I,
wielkość fizyczna skalarna równa stosunkowi ładunku elektrycznego dq przepływającego przez dany przekrój poprzeczny przewodnika w czasie dt do tego czasu: I(t) = dq/dt;
przekształcanie prądu przemiennego (jedno-, trój- lub wielofazowego) w jednokierunkowy prąd tętniący;
wytrzymałość elektryczna, wytrzymałość dielektryczna,
właściwość dielektryka określająca jego odporność na wystąpienie przebicia elektrycznego;
zabieg leczn. wykonywany w przypadku zaburzeń czynności elektr. mięśnia sercowego powodujących jego niewydolność hemodynamiczną (hemodynamika);
