dźwiękową
Encyklopedia PWN
kompozytor, pianista, pedagog muzyczny, uznawany za największego twórcę w muzyce polskiej po F. Chopinie.
środki masowego przekazu, mass media, media masowe, środki masowego komunikowania,
urządzenia i instytucje, za pomocą których przesyłane są treści do bardzo licznej i zróżnicowanej publiczności; prasa, radio, telewizja, także film (kino), książki (popularne), nagrania muzyczne (płyty, kasety) oraz tzw. nowe media: magnetowid, odtwarzacz DVD, nagrania filmowe (kasety, DVD), telegazeta, telewizja satelitarna, kablowa, gry komputerowe, Internet (komputer).
w ujęciu przedstawicieli gramatyki transformacyjno-generatywnej typ językoznawstwa, które za gł. cel badań uważa wyodrębnienie i klasyfikację różnego rodzaju jednostek językowych (nierozkładalnych w danej płaszczyźnie językowej elementów o charakterze abstrakcyjnym);
taśma filmowa, błona kinematograficzna, film,
fot. materiał światłoczuły (błona fotograficzna) służący — w zależności od rodzaju — do zapisu, kopiowania lub projekcji obrazu film. (niemego bądź dźwiękowego).
telefoniczny aparat, telefon,
urządzenie stanowiące zakończenie łącza telefonicznego.
