domkniętych
Encyklopedia PWN
mat. w przestrzeni metrycznej — zbiór zawierający wszystkie swoje punkty skupienia, czyli taki, który wraz z każdym ciągiem zbieżnym w przestrzeni zawiera granicę tego ciągu; ogólniej: w przestrzeni topologicznej — zbiór będący dopełnieniem zbioru otwartego;
mat. przedział liczbowy z „końcami”, zbiór liczb rzeczywistych x spełniających jeden z warunków: a ≤ x ≤ b, x ≤ a lub a ≤ x;
mat. pojęcie z zakresu topologii: p.z. A zawartego w przestrzeni topologicznej X jest zbiorem wszystkich punktów skupienia zbioru A, czyli takich punktów x z przestrzeni X, które spełniają warunek, że domknięcie zbioru A z usuniętym punktem x (domknięcie zbioru A \ {x}) zawiera x (zbiór domknięty);
mat. zbiór wszystkich liczb rzeczywistych x spełniających nierówności postaci: a < x < b — oznaczenie (a, b), x < a — oznaczenie (−∞, a), x > a — oznaczenie (a, +∞), lub też analogiczne nierówności nieostre: a ≤ x ≤ b, x ≤ a, x ≥ a — oznaczenia [a, b] lub 〈a, b〉, (−∞, a] lub (–∞, a〉, [a, +∞) lub 〈a, +∞);
pogląd mówiący, że stan każdego izolowanego układu fiz. w chwilach późniejszych jest jednoznacznie określony przez tzw. dane początkowe, tj. stan układu w chwili początkowej;
mat. dział matematyki poświęcony badaniu krat i ich zastosowań, przede wszystkim w logice i algebrze;
