dobru
Encyklopedia PWN
ekon. zmiana popytu na dane dobro spowodowana zmianą relacji cen dwóch dóbr wskutek zwiększenia (zmniejszenia) ceny jednego z nich;
kapitalizm
system społeczno-gospodarczy oparty na własności prywatnej, wolności osobistej i swobodzie zawierania umów;
[łac.],
ekon. pieniężna równowartość dóbr i usług zaspokajających potrzeby konsumpcyjne jedno- lub wieloosobowych gospodarstw domowych;
ekon. bardzo rzadko występujące zjawisko zwiększenia popytu na dobra zwykłe (dobra ekonomiczne), spowodowane wzrostem ich ceny;
Platon, właśc. Arystokles, gr. Plátōn, Aristoklḗs, łac. Plato, Aristocles, ur. ok. 427, prawdopodobnie w Atenach (wg niektórych świadectw na wyspie Eginie), zm. 347 p.n.e., Ateny,
jeden z najsłynniejszych filozofów starożytnych Grecji; uczeń Sokratesa i nauczyciel Arystotelesa, założyciel Akademii Platońskiej.
ekon. przyporządkowanie poszczególnych czynności w procesie przekształcania zasobów w dobra różnym osobom i podmiotom gospodarczym.
