destylację ekstrakcyjną
Encyklopedia PWN
rozdzielanie mieszaniny cieczy, której składniki mają zbliżoną lotność (temperaturę wrzenia);
destylacja
proces fizykochemiczny polegający na przeprowadzeniu (przez ogrzanie) substancji ciekłych w stan pary, skropleniu (kondensacji) par przez oziębienie i następnie zebraniu skroplonych par — skroplin (czyli destylatu) w specjalnym naczyniu. Jest to metoda rozdziału mieszanin, której podstawą jest różnica w składzie pary i cieczy opisana równowagą termodynamiczną układu.
[łac. destillatio ‘ściekanie kroplami’],
metoda rozdzielania w sposób ciągły (lub okresowy) mieszanin lotnych składników ciekłych, w wyniku bezprzeponowego, przeciwprądowego (przeciwprąd) zetknięcia par i cieczy złożonych ze składników mieszaniny.
metoda rozdziału mieszanin ciekłych za pomocą nieporowatych cienkich membran hydrofilowych (hydrofilowość) wykonanych z tworzyw sztucznych (przegroda półprzepuszczalna);
terpentyna
bezbarwna (lub zielonożółta) lotna ciecz o charakterystycznym zapachu, będąca mieszaniną terpenów;
[łac. < gr.],
