darniowy
Encyklopedia PWN
bankietka
typ kanapki bez oparć;
[fr. banquette ‘ławeczka’, ‘stok darniowy’],
rząd w dziale gleb autogenicznych;
typ w dziale gleb autogenicznych, rzędzie gleb czarnoziemnych;
górna warstwa gleby (do głębokości 10 cm), poprzerastana, silnie związana korzeniami i rozłogami wieloletnich roślin, głównie traw, roślin motylkowatych, ziół i chwastów (darń trwałych łąk oraz pastwisk) lub samych traw (darń trawników, boisk, terenów rekreacyjnych);
zespół przemian fizycznych, chemicznych, fizykochemicznych i biologicznych, zachodzących pod wpływem czynników glebotwórczych (właściwości skały macierzystej, biosfery, klimatu, wody, ukształtowania powierzchni), w których następstwie ze skały macierzystej powstają i różnicują się gleby;
dział techniki obejmujący całokształt procesów związanych z wydobywaniem z ziemi kopalin użytecznych, ich przeróbką (wzbogacanie kopaliny) w celu racjonalnego wykorzystania i dostosowania do potrzeb użytkowników; również dział gospodarki.
