dachówka
Encyklopedia PWN
antefiks
element arch. z kamienia lub terakoty w formie ornamentowanej płyty;
[łac. ante-fixus ‘umocowany przed czymś’],
rdzenny lud Indii,
materiały stosowane zarówno do wykonania budowli, jak też do jej naprawy, remontu, modernizacji, przez wykorzystanie ich na stałe w obiekcie.
cegielnictwo, strycharstwo,
produkcja ceramiki budowlanej (cegieł, ceramicznych płytek podłogowych i dachówek), wyrabianych z gliny z odpowiednią domieszką piasku i ewentualnie innych substancji nadających trwałość, odporność na wilgoć i ogień, zabarwienie.
ceramika
nieorganiczne i niemetaliczne materiały otrzymywane w wyniku procesu ceramicznego; także technologia wytwarzania takich materiałów oraz nauka obejmująca badania dotyczące ich otrzymywania, właściwości i zastosowania.
[gr. kéramos ‘ziemia’, ‘glina’; kerameoús ‘wykonany z gliny’],
materiały budowlane formowane z mieszanki, której gł. składnikiem jest glina, po uformowaniu suszone i wypalane;
