d.c.
Encyklopedia PWN
mat. jedno z centralnych pojęć całej matematyki, w szczególności analizy matematycznej, ale także innych działów, m.in. topologii i teorii mnogości;
kombinacja
mat. pojęcie z zakresu kombinatoryki: kombinacją k-elementową ze zbioru n-elementowego nazywa się dowolny wybór k elementów tego zbioru (n ≥ k ≥ 0); ściśle — dowolny podzbiór k-elementowy tego zbioru;
[łac. combinatio ‘połączenie’],
układ 2 równoległych, izolowanych od siebie przewodów elektr., tworzących linię przesyłową symetryczną lub koncentryczną (współosiową), o długości porównywalnej z długością fali elektromagnetycznej, rozchodzącej się wzdłuż linii (wzbudzonej przez źródło napięcia przemiennego zasilającego tę linię), lub większej od niej, i o znacznie mniejszych pozostałych wymiarach.
mat. krzywa płaska będąca zbiorem punktów M, dla których iloczyn odległości od 2 ustalonych punktów (ognisk) F1(−c, 0) i F2(c, 0) jest stały: MF1 · MF2 = a2;
