d.c.
Encyklopedia PWN
kompozytor austriacki.
stosowane od XIX w. określenie dziedzin twórczości artystycznej percypowanych wzrokowo, obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę, rzemiosło artystyczne.
cerkiewny śpiew, muzyka cerkiewna,
muzyka Kościoła prawosławnego, z reguły wyłącznie wokalna, a cappella, wykluczająca użycie instrumentów muzycznych (z wyjątkiem samodzielnego użycia dzwonów cerkiewnych).
zdanie lub wiersz (często cytat z Biblii), w którym została zanotowana data roczna jakiegoś wydarzenia za pomocą graficznego wyróżnienia odpowiednich liter alfabetu łac., stosowanych jednocześnie jako oznaczenie cyfr rzym. (I, V, X, L, C, D, M);
fraktal
mat. rodzaj figury geometrycznej, płaskiej lub przestrzennej, zazwyczaj charakteryzującej się własnością samopodobieństwa — małe fragmenty fraktala, oglądane w odpowiednim powiększeniu, wyglądają tak samo jak obiekt pierwotny.
[łac. fractus ‘złamany’, ‘cząstkowy’],
