częstotliwościową
Encyklopedia PWN
demodulator
telekom. układ elektroniczny realizujący proces demodulacji, stanowiący część składową urządzenia odbiorczego (radiofonicznego, telewizyjnego, telefonicznego, telegraficznego i in.);
[łac.],
diplekser
telekom. układ elektroniczny umożliwiający jednoczesną lub oddzielną współpracę z tą samą anteną 2 niezależnych układów lub nadajników przesyłających sygnały (dane) w różnych kanałach częstotliwościowych;
[ang. < łac.],
Ethernet
zbiór reguł komunikacji (protokół komunikacyjny) w lokalnej sieci komputerowej, oprac. przez firmę Xerox w latach 70. i zatwierdzony 1980 jako norma IEEE 802.3.
[ị:ŧərnet; ang.],
telekom. nieliniowy element (podzespół) akustoelektroniczny z akustyczną falą powierzchniową (akustoelektronika), umożliwiający takie przetworzenie 2 elektr. sygnałów, podanych na wejścia k., w którego wyniku powstaje sygnał elektr. opisany całką splotu funkcji przedstawiających przebiegi sygnałów wejściowych;
urządzenie przeznaczone do kształtowania charakterystyki przenoszenia toru telekomunik. (np. fonicznego — k. dźwięku, wizyjnego — k. obrazu);
telekom. proces przekształcania sygnałów, pochodzących z wielu różnych źródeł, umożliwiający ich przesyłanie wspólnym kanałem telekomunik. (telekomunikacyjne drogi) w tym samym kierunku;
