czcić
Encyklopedia PWN
mit. gr. bliźniacy, uważani za synów Zeusa i Ledy, bracia Heleny i Klitajmestry;
najpotężniejsza roślina czczona w wielu kulturach i przedstawiana w sztuce wielu ludów jako symbol dobra, bezpieczeństwa, sprawiedliwości, ładu moralnego, odradzania, nadziei, a także ofiary, kary i śmierci (m.in. szubienica).
Germanie, Germanowie,
grupa ludów indoeuropejskich;
Gimnopedie
kilkudniowe święto spartańskie ku czci Apollina Pytyjskiego, obchodzone w 2. połowie lipca na agorze, w miejscu zw. Choros;
[gr. gymnopaidíai ‘pląsy nagich’],
infamia
kara pozbawienia czci;
[łac., ‘niesława’],
system religijny imperium Inków, będący zarazem czynnikiem spójności organizmu państwowego zw. Tawantinsuyu.
