czasową
Encyklopedia PWN
główszczyzna, poena capitis,
w średniow. Europie i dawnej Polsce kara prywatna za zabójstwo płacona rodzinie zabitego oraz częściowo panu, jeśli zabity był feudalnie zależny.
ekon. historycznie ukształtowany system trwałych powiązań ekonomicznych: produkcyjnych, technologicznych, handlowych, finansowych i instytucjonalnych między gospodarkami narodowymi różnych krajów, znajdujących się na różnym poziomie rozwoju społeczno-gospodarczego, włączający je w ogólnoświatowy proces produkcji i wymiany.
Hamiltona operator, hamiltonian, Ĥ,
fiz. operator w mechanice kwantowej i kwantowej teorii pola określający czasową ewolucję układu fizycznego;
wyodrębnianie się tkanek w organach roślin, polegające na różnicowaniu się komórek, oznaczające zarówno czasowy proces prowadzący do specjalizacji komórki (cytodyferencjacja), jak i przestrzenno-czasowy proces tworzenia wzoru (niejednorodności) w początkowo jednorodnym zbiorze;
teoria zajmująca się opisem, na gruncie teorii klas., rozróżnialnych cząsteczek rozrzedzonego gazu;
prawo sytuacja, w której ten sam stan faktyczny jest unormowany przez więcej niż jedną normę prawa, a normy te wyznaczają adresatom wzajemnie wyłączające się sposoby zachowania.
