ciągły
Encyklopedia PWN
homeomorfizm
mat. funkcja wzajemnie jednoznaczna (różnowartościowa i na) pomiędzy przestrzeniami topologicznymi i taka, że ona sama oraz odwrotna do niej — są ciągłe;
[gr. homoiómorphos < hómoios ‘równy’, ‘podobny’, morphḗ ‘kształt’],
gałąź przemysłu obejmująca otrzymywanie metali z: rud i koncentratów, metalonośnych półproduktów z procesów metalurgicznych (pyły, szlamy z procesów elektrolizy i elektrorafinacji metali, głównie cynku i miedzi, oraz żużle), złomu (m.in. akumulatorowego), a także recykling oraz przeróbkę plastyczną odlanych do form metali (odlewanie) w zakładach przeróbki plastycznej (walcowniach, kuźniach, ciągarniach, prasowniach, tłoczniach) na półwyroby i wyroby gotowe, znajdujące zastosowanie w gospodarce, a zwłaszcza w przemyśle maszynowym, budownictwie i transporcie.
teoria przekazywania wiadomości ze źródła wiadomości do obiektu ich przeznaczenia — odbiorcy (ujścia);
wiązka ciągłych włókien sztucznych, zazwyczaj skręconych, lub pojedyncze włókno ciągłe, zw. monofilamentem;
mat. teoria mająca swoje korzenie w topologii algebraicznej, w oryginalnej formie (topologicznaK-teoria) — metoda badania przestrzeni topologicznych X, polegająca na studiowaniu wiązek wektorowych nad X.
kompozyt
materiał utworzony z co najmniej 2 komponentów (faz) o różnych właściwościach w taki sposób, że ma właściwości lepsze i/lub właściwości nowe (dodatkowe) w stosunku do komponentów wziętych osobno lub wynikających z prostego sumowania ich właściwości;
[łac. compositus ‘złożony’],
