jedwab sztuczny
 
Encyklopedia PWN
jedwab sztuczny,
wiązka ciągłych włókien sztucznych, zazwyczaj skręconych, lub pojedyncze włókno ciągłe, zw. monofilamentem;
najważniejszym rodzajem j.sz. jest jedwab wiskozowy, otrzymywany z celulozy, podobnie jak inne włókna wiskozowe; jedwab ten w porównaniu z ciętymi włóknami wiskozowymi jest mało odporny na działanie alkaliów i kwasów, natomiast bardziej wytrzymały na zrywanie; produkowany na potrzeby przemysłu odzieżowego; wytwarza się też jedwab do celów techn., zw. jedwabiem kordowym (kord); cechuje go bardzo duża wytrzymałość na zrywanie; do jego wyrobu stosuje się specjalnie uszlachetnioną celulozę, specjalne metody formowania. Jedwab octanowy produkuje się z estru celulozy i kwasu octowego; do jego wytwarzania stosuje się trioctan celulozy lub — częściej — trioctan częściowo zhydrolizowany; jedwab ten odznacza się przyjemnym chwytem, połyskiem podobnym do połysku jedwabiu naturalnego — wyroby są miękkie, mało gniotliwe; wadą włókien jest m.in. mała wytrzymałość na rozciąganie, niska temperatura mięknięcia. Produkuje się także j.sz. z syntet. polimerów: jedwab poliamidowy i poliestrowy. Jedwab sztuczny jest stosowany do produkcji tkanin bieliźnianych, odzieżowych, izolacji przewodów elektrycznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia